Hier vind je een aantal gedichten van de Dichters van de Graanrepubliek met een korte biografie. Op alle tekst en beeld berust copyright. 

Dichters: Naomi Vermeltvort, Klaas Knillis Hofstra, Wendy Keizer, Wichard de Krijger, Gerardo Insua Teijeiro, Wouter van Schie, Dien L. de Boer, Olaf Visser, Jan Dijk, Leontine Wagter, Michiel Noback, Carmen Haan, Ike Stubbe, Liesbeth van Hafenrichter, Rachel Bloemendaal, Anita Pardijs, Maaike van Steenis en Paul Passchier.

Hier en hier vind je meer dichters van de Graanrepubliek.


Paul Passchier

de boot en het meisje


ze slaat de maat in mijn hoofd, ze tikt de uren voorbij
ze dwingt de dagen en de maanden achter elkaar
het dorp rust achter de dijk en slaat geen acht op het tij
ze proeft de stilte daar te Vreewijk, dus wekt ze mij


ik hou van jou, ik hou van jou
neem me met je mee en laat me zweven
hou me vast, ik hou het nog wel even vol


ze vreest de kop in het zand, ze vreest het meest nog zichzelf
ze vreest mijn vrees en de hare daarbovenop
de zee lokt over het land en buigt de bomen opzij
ze vindt me in Café De Weerstand, daar breekt ze mij


ik hou van jou, ik hou van jou
neem me met je mee en laat me zweven
hou me vast, ik hou het nog wel even vol
want ik hou van jou, ik hou van jou, ik hou zoveel
van koele wisselvalligheid, evenwichtig uit balans
van de eb en van de vloed in de eeuwige cadans
van de hoogte van de top en de diepte van het dal
van wat ervoor komt en erna, van de hoogmoed en de val
je wenkt me naar de horizon, je drijft me in het nauw
vrees dat ik iets te veel hou van jou


ze stuurt me zonder kompas, ze brengt me niets dan gevaar
ze is het schip Panta Vrij en ik vaar op haar

 

Paul Passchier (1964, Den Haag) is een maker en psycholoog uit Groningen met een eigenzinnige aanpak. Dagelijks trekt hij eropuit om samen anderen de geheimen van een goed leven te ontdekken. Duizenden mensen liepen al mee, of volgen zelfstandig de routes van zijn eerste boek Diepenring Kompas: Zwerftocht langs het water (2020). In de multimediale dichtbundel de boot en het meisje: beweging in tekst, beeld en geluid (2025, tweelinck) staan beweging, houvast en inspiratie opnieuw centraal.

 

De bundel 'de boot en het meisje' bevat tachtig pagina’s met spoken word, songteksten, gedichten en haiku’s over de kunst van het leven omlijst door muziek en vintage etalagepoppen. Met verhalen over vallen en opstaan, en richting vinden in de ongewisse tijd die de onze is. Over mensen zoals jij en ik die iets van het leven willen maken, soms even het spoor bijster kunnen raken, maar gezegend zijn met vrienden, familie en voorbeelden die aansporen om in beweging te blijven. Wandelend, fietsend, sportend, vliegend, varend… met lichaam, hoofd, hart en ziel.

 

De etalagepoppen komen uit de hele wereld en zijn gefotografeerd in een periode van twintig jaar. In de bundel vormen ze de spiegel voor ons doen en laten. 

 

Het laatste nieuws over de poppen kun je volgen op instagram. Over de bundel kun je meer ontdekken op de website van de dichter en de unboxing van het eerste exemplaar kun je zien op LinkedIn

 

Dichter op zondag 14 december 2025.


Maaike van Steenis

Aan het kind dat ik nooit kreeg


Ik had van je kunnen houden 
je zou het me hebben geleerd
mijn neus in je donkere haar
steeds opnieuw de sokjes aantrekken
die jij weer zou weggooien


ik ben opgelucht dat jij
je niet opgedrongen hebt
kansen hebt benut
troebele momenten waarin liefde bezegeld moest


jij blijft liever op jezelf
daarin lijken we op elkaar
je verspilt geen tijd aan wie
er met een half been in staat


hoe had ik het moeten doen
zonder voorbeeld of rolmodel
mijn opvoeding een doe het zelf project


ruimte die ik onomwonden in neem
ineens weer uiteen rafelen
zuigflesjes verdringen de wijnglazen in de kast
leven op het ritme van jouw slaapjes


ik kan niet toestaan dat jij
die korsten er weer af krabt
maak jou niet verantwoordelijk
voor het helen


ik gun je een wereld
maar niet deze


ik heb jou geofferd
geen extra mens mijn afdruk verkleind
groteske uitputting
erfzonde van de tijdgeest.

Maaike van Steenis is een veelzijdig schrijver en performer met een grote voorkeur voor
multidisciplinaire projecten. Zij voelt zich thuis op het podium, zowel met solo-voordrachten als in
projecten met andere kunstenaars (musici, theatermakers en video-kunstenaars). Haar poëzie is
eigentijds, beeldend en vaak absurdistisch.


In 2022 was zij één van de drie genomineerden voor de Plantage Poëzieprijs en werd zij genomineerd
voor de Laaglandse Archeologie poëzieprijs. In 2023 won ze de Katwijkse Schrijfwedstrijd. Ze
publiceerde o.a. in Het Liegend Konijn en op Meander en in de bundel “Ik ben alles” (bloemlezing
door uitgeverij De Wereldbibliotheek in het kader van de Boekenweek 2023). Haar debuutbundel
“Pussies need air too” verscheen dit najaar bij uitgeverij Ambilicious.

 

Voor meer informatie kun je terecht op haar website.

 

Dichter op zondag 14 december 2025.

 


Naomi Vermeltvort

Savour

Sitting
In the middle of a large
Open stretch of land
Small White butterflies
Giving me signs
To savour every moment in life

Dragonflies fluttering around
Showing me the value of
The freedom I have
But most importantly
They show me to
Live largely

Naomi Vermeltvort (29) leeft elke dag voor primeurtjes wier beginnen met wat klein geluk. 

Al sinds haar jeugd heeft zij een diepe liefde voor de Engelse literatuur. Die vroege fascinatie groeide uit tot een, hopelijk levenslange passie in taal en literatuur. Naomi schrijft haar eigen gedichten in het Engels, waarin ze thema’s als liefde, zelfreflectie en verbinding aandraagt.

Naast haar schrijverschap is zij docent Engels. Zij vind het fascinerend hoe het onderwijzen van Engels en tegelijkertijd het overbrengen van haar eigen ervaringen in het leven een rol speelt in de ontwikkeling en levensloop van de leerlingen.

Dichter op zondag 9 november 2025


Klaas Knillis Hofstra

caballero's

twie keer in et jaor
as heit of mem jaorig was
dan kwam d'r visite
dan wodde d'r inkocht
een flesse wien, wat fris
zes flessies bier,
want et mos gien zoepen wodden

èn in een glassien caballero's, zonder filter
want echte mannen roken as kojbojs
seins veur de vrouwlu pieter stoevezaand,
want die kwam uut oonze buurt weg

mannen an de iene kaante
vrouwlu aandersom
omke j., die ik j. numen mag, links
tante h. rechts
ik as puber d'r zoe'n betien tuskenin
niet echt mitpraoten over körfbal,
want alles is körfbal

nog niet roken, nog net gien draank

een wonder dat et laeter allemaole
toch nog goed mit mi'j kommen is

Klaas Knillis Hofstra (Oosterwolde, 26 april 1959) is een Groninger dichter, regisseur en presentator. Hij heeft drie dichtbundels in het Stellingwerfs op zijn naam staan, twee gedenkboeken, zeven toneelstukken en diverse columns in verschillende bladen en tijdschriften.  

Hij heeft in de laatste 25 jaar 35 toneelstukken geregisseerd. Ook heeft hij in het verleden 17 jaar het literair poëziefestival Dichters in de Prinsentuin in Groningen gepresenteerd. 

Dichter op zondag 9 november 2025


Wendy Keizer

Stilzwijgend

 

Ik zit stil en neem waar, ervaar

geluiden glijden langs me heen 

als druppels van een regenjas

die wegvloeien op de natte straat

het ruisen van de bomen maakt gedachten vrij

de wind pakt ze op, neemt ze mee

naar een plek waar ze rustig landen

en ik blijf hier, laat los, aanschouw, stilzwijgend.

Wendy Keizer schrijft Haiku's en vrije gedichten waarin eenvoud en verstilling samenkomen. In haar bundel 'Onderweg onder wolken' vloeien beide vormen samen tot een evenwichtig geheel.

Haar inspiratie vindt zij in de natuur en in de kleine momenten van alledag, die zij vangt als korte bespiegelingen waarin zon en wolken beurtelings voorbij trekken.

Met zichtbaar plezier deelt zij haar gedichten op Instagram onder de naam graag_gedicht

Het gedicht Stilzwijgend komt uit de bundel Onderweg onder wolken. 

Dichter op zondag 9 november 2025


Anita Pardijs

Als je door de poort bent

 

Als je door de poort bent in het vrije veld

van zijn: vind lichttaal, stuur woorden

 

van waarheid in alle windrichtingen

als duizenden, duizenden vuurvliegjes

 

schrijf dubbellaags brieven naar de overkant

hang op harthoogte plakkaten op deuren

 

werp vragen uit die dienen als draad

van Ariadne in het ondergronds

 

gangenstelstel van de geest, film

filtervrije tutorials voor jongeren

 

bundel gedichten over hier voor daar

kook het in tot kwintessens, weet

 

weet dat ze gehoord worden, je woorden

laat ze een brede brug vormen.

 

Anita Pardijs werkt als trainer en coach graag met creatieve werkvormen voor zelfinzicht en bewustzijn. Ze wil haar liefde voor taal, poëzie en verhalen meer ruimte geven in haar leven. Daarom volgt ze graag cursussen bij Script & Co en soms ook bij Vrijdag en bij de Schrijversvakschool.

Anita zoekt in haar werk steeds naar de essentie. Ze kijkt graag achter de dingen, verwondert zich, raakt ook vaak de weg kwijt. Ze schrijft over het zoeken en vinden, over zijn en leven, over hoe in het kleine het grote besloten ligt.

Hier vind je meer teksten van haar.

Dichter op zondag 9 november 2025

 


Wichard de Krijger

had ik je maar nooit gekend

jij, mijn meissie, mijn muze, mijn dichterbij

jij, mijn waken, mijn slapen, mijn altijd jij

 

had ik je maar nooit gekend

jij, die mij openzet om dicht te smijten

jij, die mij smelten doet om wild te springen in de warme plas

jij, die mij enkel nog kent

als die oude vlek in jouw matras

 

had ik je maar nooit gekend

jij, die mij breekt met je schrijven, je spreken en harde zwijgen

jij, die prachtig paste en luid spatte

toen je het nodig had, mijn alles vrat

jij, die mij zag voor wat ik was tot je vergat wie ik daar was, dat samen

 

had ik je maar nooit gekend

jij, met wie ik zowel met als zonder ben

jij, die dichtbij leeft door ver voorbij

jij, die alles leek en blijft voor mij

 

had ik je maar nooit gekend

gun mij toch jou altijd kwijt

 

Wichard de Krijger (1972) is een Friese dichter en schrijver, bekend onder het pseudoniem Krijgerij. Zijn werk kenmerkt zich door openheid, eerlijkheid en kwetsbaarheid, waarbij hij scherpe observaties combineert met een liefde voor het leven en de natuur. Zijn inspiratie haalt hij uit de hectiek van en de liefde voor het leven. 

Hij groeide op in Friesland en heeft een achtergrond in bedrijfseconomie, maar zijn passie ligt bij de poëzie. Zijn gedichten variëren van strakke rijm tot vrije verzen en behandelen thema's als liefde, verlies en zelfreflectie. Hij deelt zijn werk regelmatig op Instagram en heeft meerdere dichtbundels uitgebracht, waaronder Zwerven voor beginners, Zwerfkracht en Meandertalen.

Daarnaast is hij mede-initiatiefnemer van het dichterscollectief Alle Monden en bestuurder van Stichting AMAI organiseert hij laagdrempelige en unieke poëzie-evenementen

Voor meer informatie over zijn werk kun je terecht op zijn website.

Dichter op zondag 12 oktober 2025


Gerardo Insua Teijeiro

Een kieviet komt nietsvermoedend langs vliegen,

de schaduw krast zijn verenpak machtig.

Wellicht zwier ik deze stiel door met poëzie,

en laat ik de zon achter de wolken achter.

Want -

   met al dat

mijn hart maakt tot baldadig trom,

   met al dat

mijn bollen wegtranen tot storm,

   met al dat

mijn handen

   vast

      kunnen klampen

in gebaar en woord,

danst mijn fregat

   op het slappe koord.

Met

   elke zenuwtrek

      op 't toneel gesmoord,

met

   elke moedervlek

      gerost doorheen mijn poriën,

in zowel

   de twintigste als

eenentwintigste eeuw op stand,

vind ik leuk en lief en warm -

   en houd ik van.

Gerardo Insua Teijeiro. Elk woord heeft haar eigen karakter, eigen kracht, eigen klank. In zijn poëzie probeert deze Nederlandse dichter met Spaanse roots dit op een voetstuk te plaatsen. Sinds zijn podiumdebuut in oktober 2017 treedt hij met regelmaat op. Hij stond o.a. al op Grab Them By The Poëzie, de Poëzieboot en Dichters in de Prinsentuin, en heeft reeds drie bundels achter zijn naam.

In 2020 en 2021 was hij de dorpsdichter van zijn toenmalige woonplaats Uithoorn, in die hoedanigheid haalde hij de halve finale op het landelijke Stadsdichtersgala.

Inmiddels is hij al ruim vier jaar woonachtig in het Westerkwartier en medeoprichter van de Dichtclub Westerkwartier.  

Hier volg je hem op Facebook.

Dichter op zondag 12 oktober 2025


Wouter van Schie

Overbelicht

 

Weerloos staan ze onbewogen op hun voetstuk,

de helden van weleer, die nu ontmaskerd zijn.

Hun daden leidden ooit tot grootscheeps volksgeluk;

daarna tot nader inzicht: nooit vergeten pijn.

 

De wereld lijkt beter af zonder hun opsmuk,

die bronsverlichte schitteringen op een plein;

de verbeelding vertroebelt, onder grote druk;

historische betekenis blijkt schone schijn.

 

Waar dan ook geboren, met eenzelfde gezicht

delen wij onze dromen, liefdes, hoop en vreugd,

zijn we samen de geschiedenis die nooit won,

eindigen we grijs in plaats van donker of blank.

 

Onze witte huid blijkt ineens overbelicht,

zoals die plastic beeldvastlegger uit mijn jeugd

onderweg in de auto traag smolt in de zon,

weerloos en stil gelegen op de hoedenplank.

... Dan komt er ineens een gedachte voor een nieuw gedicht. Die kan gebaseerd zijn op een enkel woord van iemand, een geluid, een beeld, een hele uitgesproken zin, een onalledaagse ontmoeting, een irritante splinter in je vinger of een lieflijk lichtstraaltje van de zon. Of iets anders.

Leekster Wouter van Schie (van ‘58) probeert al jaren dit soort mooie en maffe momenten versmatig te koesteren. Het leidt vaak tot wat lichtere gedichten, die nu eens rijmen en dan weer niet.

Zie ook Lichtere Gedichten.

Dichter op zondag 12 oktober 2025 


Dien L. de Boer

opzwemmen

 

als ik mijn telefoon op stil heb gezet
de rampen en misdaden met hun gratis reclame
tussen duim en wijsvinger met de kranten zijn weggelegd


als ik de auto’s voorbij ben
die hoge ruggen opzetten met hun bedrijfs-tatata


de terrassen gepasseerd met de radiozeur
in sing-song tussen de tafelpoten


de merken voorbij die meebobbelen op borsten
en boodschappentassen

 

de toeristendroesem heb omzeild, het ellebogenwerk
van de boventonen, het geblad-blaas, geboor


dan kan ik misschien een gat zwemmen
zoals de meerkoet dat achterlaat in kroos
om in te passen

Dien L. de Boer is poëzieschrijver en organisator van poëzieprojecten. De drukte van het randstedelijke leven verruilde zij jaren geleden voor een landelijk bestaan in het Friese Exmorra. Daar organiseert zij het evenement Dichter op de Deel, een podium waar dichters voordragen in het Nederlands, Fries en Gronings, zowel beroemde als aanstormende talenten.

Twee dichtbundels publiceerde Dien L. de Boer tot nu toe: Niet het moment maar het nagonzen (2014) en Vluchtstofgoud (2022) bij uitgeverij Palmslag.

Voorafgaand aan de concentratie op haar eigen gedichten, werkte ze onder meer als (poëzie)redacteur en freelance publicist. Behalve een studie Nederlands, volgde zij een opleiding aan de Academie voor Expressie in Utrecht.

Zij maakt deel uit van de Klimaatdichters.

Meer informatie vind je op haar website

Dichter op zondag 12 oktober 2025


Olaf Visser

Maart

 

Een gele skelter, een rode fiets en in de mest miezert

zoete regen, waar een verrekijker twee nijlganzen 

 

bespiedt. Maart schuift daglicht, van de grond

komt niets, briefjes verdwijnen 

 

in broekzakken en boodschappenlijstjes

tot stof in de was. Uit twee linkerhanden schudt ze vroege lente,

 

late sneeuw. De aarde met een kop als klei sjokt achter haar feiten aan

en voor een verre grens staat een treinwagon artillerie

 

stil, begint een merel te fluiten 

alsof het een vergissing is, of grap 

 

die geen mens verstaat maar iedereen snapt.

In het niemandsuur voordat de dag begint

 

oogst ik vruchteloze slaap, de haast

waarmee ik door de schappen van de supermarkt zal gaan

 

terwijl uit de besneeuwde gravel van de tennisbaan

een mol zijn kop opsteekt.

Olaf Visser is een dichter uit Groningen die door zijn gedichten verhoudingen aangaat met de wereld en zichzelf. Hij is mede-organisator van Natte Neuzen. Deze zomer staat hij op Dichters in de Prinsentuin, Gluren bij de Buren, en Noorderzon.

Hij is te volgen op Instagram.

Dichter op zondag 11 mei 2025


Jan Dijk

Falcon Spring

 

Thuiskomend van mijn ochtendrondje zag ik 

een pantservoertuig op mijn oprit staan. 

Legergroen viel hij weg tegen de beuken, 

vormloos in zijn hoekigheid, onverwoestbaar

in zijn schutkleur.

In de laadbak een mitrailleur met om de loop een bloem 

van ijzer - koelvinnen dacht ik, de hitte van snelvuur

moet overweldigend zijn.

Drie soldaten – manschappen - met de ernstige 

gezichten van jongens die voor het eerst seks 

hebben gehad hingen in de cabine voorovergebogen 

naar de boordradio. Ze wilden geen koffie.

 

Binnen, door het raam, zag ik dat ze verdwenen waren.

Even later hoor ik in de verte geweervuur ratelen 

een salvo geeft antwoord en het zware 

ronken van een Chinook.

De volgende ochtend vind ik  bij het bruggetje een kogel –

lang slank, de koperen punt uiteengebarsten en ik vraag me af

of dit  zo’n ding is waarmee ze elkaar dood maken.

Jan Dijk volgt sinds twee jaar de Schrijversvakschool in Groningen. Hij is in het dagelijks leven programmamaker van het natuurprogramma van TV Drenthe. Kijkt vogels sinds zijn kindertijd en praat met kraaien. Hij is geboren en getogen in de Noordoostpolder en via Groningen in Zeegse neergestreken.

Hij kreeg voor ‘Boodschappen’ de aanmoedingsprijs van de Remco Ekkersprijs

Dichter op zondag 8 juni 2025

 

Boodschappen

 

Ze schrijft met schoolkrijt op het stenen aanrechtblad

Brood

en melk

en honing.

En gas uitdoen.


Leontine Wagter

sage

ik spreek je naam uit
in jouw eigen taal
die je voormoeders al wiegend zongen
toen zij tussen twee stromen
hun plaggenhutten vlochten
op de kale hoge zandrug

ik bezing je naam
op de bruidsklompen
die je voorvaders bewerkten
van de takken van de wilgen
van de kale hoge zandrug

ik noem je naam
in een sage
aan de kleine kinderen
op de zandrug

jouw naam, mijn lieveling
jouw naam

Leontine Wagter geeft sinds begin 2005 toneel aan kinderen van de basisschoolleeftijd. Rond 2000 volgde zij cursussen poëzie en korte verhalen schrijven. Sindsdien schrijft ze gedichten.

Veel van haar verzen kunt u lezen op www.decreatievebrief.nl 

Dichter op zondag 8 juni en 12 oktober 2025


Michiel Noback

Op het ijs ligt hij

omringd door broeders allen eender

het zichtbare oog

een vermoeden van verwijt.

Zijn lippende bek

open maar zal niet meer

naar adem happen.

 

De parmantig schitterende schubben

de scherpe mond vol commentaar

de vinnige rode hanenkam

beschermen deden ze hem niet

tegen dit.

De kieuwen werkeloos

tegen de stille flank

het vlees nog vers

de dans gedaan.

 

Michiel Noback (1969), ooit gepromoveerd als moleculair bioloog, nu werkzaam als docent-onderzoeker bio-informatica aan de Hanze in Groningen. Zijn eerste en enige literaire prijs: op 11-jarige leeftijd winnaar van de Gouden Griffel op de basisschool, voor het verhaal Greet de Geit, over een eigengereid dier dat zich niet laat opsluiten. Rode draad in het leven: liefde voor vogels en natuur, fascinatie voor de duistere en absurde kanten van het mens zijn.

Hoog-productief: verhalen, gedichten en inmiddels aan een tweede roman bezig. Eén verhaal gepubliceerd tot nu toe, in het online tijdschrift Twist. Volgt nu de Schrijversvakschool in Groningen

Dichter op zondag 8 juni 2025


Carmen Haan

Sprongetje


Soms maakt je hart een sprongetje
Maar dan komt je bewustzijn er snel bij
Die neemt dan zoveel ruimte in
En je bent niet langer blij


Want heel kleine gelukjes
Worden zo vaak overspoeld
Door het morele plichtbesef
Waardoor je geluk langzaam bekoelt


Je brein creëert een aantal vragen
Je hart denkt er peinzend over na
Beide weten wel een antwoord
Maar dat rijmt niet met elkaar


En natuurlijk heeft zo’n sprongetje
De zwaartekracht ook nodig
Maar door de zware kracht
Voelt je geluk soms overbodig

Carmen Haan is een 21-jarige studente. Aan de Rijksuniversiteit van Groningen volgt zij de bachelor Pedagogische Wetenschappen.

Momenteel is zij druk bezig met het uitbrengen van haar eerste gedichtenbundel genaamd 'Grijze gedachten'. Zij omschrijft haar gedichten als 'beladen troost'. 

Dichter op zondag 11 mei 2025

 


Ike Stubbe

Rijk

 

Een rigor mortis rat

Tussen prullenbak en kast

Hele gemeentes op het aanrecht

Steden en dorpen van bekers en borden

Zwart, wit en groen behaarde parken

Met besmeurd bestek bestraat

 

In de kamer huist natuur

Sprankjes wilde toendra van tapijt 

Door springend gespuis bevolkt

Oeral, Mawenzi en Himalaya

Van vuile broeken, rokken, shirts en sokken

Daartussen een uitgesleten pad

 

Die wereld staat

Inmiddels

Achter je

 

Je reinste rijkdom

Ike Stubbe is geboren te Groningen op 18 mei 1974 in Huize Tavenier te Groningen. 

In 2000 is ze afgestudeerd als multidisciplinair kunstenaar bij Kunstacademie Minerva. In 2022 heeft ze haar eerste solo-expositie gehad welke te zien is geweest in De Roomsterborgh, De Schutse en de biblitheek van Leek. Het werk van die expositie bestond uit 2D en 3D werk, variërend in grote tussen 9,5 bij 14 cm. en 250 bij 650 cm. Al dit werk was gemaakt na haar diagnose van A.S.S. (autisme spectrum stoornis).

Tijdens het eerste kwartaal van 2025 heeft ze samen met Lidy Holstein de expositie: ‘Spiegel’ tentoon gesteld in de bibliotheek van Leek. Deze expositie bestond uit poëzie gecombineerd met schilderijen, collages, foto’s, tekeningen en een object.

Wat meer werk van Ike is te vinden op de site van Dichtclub Westerkwartier. En op Instagram: @Ikecjstubbe

Dichter op zondag 11 mei 2025


Liesbeth van Hafenrichter

Leigroeve, stilgelegd

 

Hier maakte mijn vader vuurtjes

ernstig, pratend tegen zichzelf.

Wij speelden schooltje

gehurkt zoals meisjes met lakschoenen

kunnen hurken

tussen de rode bremstruiken

met knieën die in niets op hen lijken.

 

We schreven op de blauwe stukjes lei

dat wij het waren die dat schreven

we schreven dat de aardappels al in het vuur zaten

en er zwart uit zouden komen

 

we krasten op het zwarte lei dat we niet alles

duizend keer op konden schrijven

op al die duizend stukjes lei

en dat we terug zouden komen,

later

Liesbeth van Hafenrichter is vertaler van boeken over kunst en cultuur, schrijft gedichten en verhalen en vertaalt poëzie.

Gedichten en verhalen verschenen o.a. in Stadskrant De Lawine, bij VU-Podium Amsterdam ‘Tegen beter Weten’, Dichters in de Prinsentuin, Podium Ongehoord Rotterdam, MEANDER, Driesch, de bloemlezing ‘Nog een lente’ (Uitgeverij P, Leuven) en POETS!VROUWEN (Monnier).

Dichter op zondag 13 april 2025


Rachel Bloemendaal

Heimwee

De herfst schildert
in vergeten kleuren
en legt er heimwee in
Het laat me mijmeren
over bladeren
die ik verloren ben
over
hoe ik soms een lege bolster trof
waar ik op een vrucht had gehoopt
over
takken die reikten naar troost
maar slechts door lucht werden omvat
We dwarrelen alweer
naar de winter toe

De herfst schildert
in vergeten kleuren
en legt er heimwee in
Ik wil kunnen logeren in het verleden
Ik sluit mijn ogen, ruik sinaasappelthee
proef gulle koek uit blik,
hoor hoe de statige klok tikt
En jij  
ademde veiligheid
Gerust
beklom ik de steile trap,
vond mijn bedje voor de nacht
Sliep daar
onder een laken, deken en sprei

Rachel Bloemendaal was als kind gek op de verhalen van Annie M.G. Schmidt (en eigenlijk nog steeds wel). Ze begon al op haar achtste met het schrijven van haar eigen verhaaltjes.

Later begon ze poëzie te schrijven. Het duurde lang voor ze de moed had om haar gedichten ook af te maken. En nog langer om deze te delen met anderen.

Ze werkt in de zorg, wat ook een inspiratiebron voor haar gedichten is, maar eigenlijk schrijft ze over alles wat haar raakt.

Dichter op zondag 9 maart 2025


Het Dichterscafé de Graanrepubliek is een inclusief poëziepodium en ontmoetingsplaats in Groningen voor zowel ervaren als minder ervaren dichters van diverse achtergronden met gedichten in verschillende vormen en stijlen.

Er is een dichterscafé op iedere 2e zondag van de maand om 16.30 uur in literair Café De Graanrepubliek | Gedempte Kattendiep 11 | 9711 PL  Groningen 

2025: zondag 9 februari, 9 maart, 13 april, 11 mei, 8 juni, juli & augustus is er een zomerstop, 14 september, 12 oktober, 9 november, 14 december

2026:  zondag 8 februari, 8 maart, 12 april, 10 mei, 14 juni, juli en augustus zomerstop, 13 september, 11 oktober, 8 november, 13 december om 16.30 uur