Hier vind je een aantal gedichten van de Dichters van de Graanrepubliek met een korte biografie. Op alle tekst en beeld berust copyright. 

Dichters: Cathrien Berghout, Jan Kuiper, Colien Rijnders, Karin Feicke, Feline Anema, Maya Lichthart, Anita Pardijs, Krista Middel, Annemiek Wassenaar, Nicole Dijk, Geert Sloots

Meer dichters vind je hier


Cathrien Berghout

TE ROTTERDAM

 

Met anderen van weinig woorden

zie ik u bij een bouwput staan,

verwaaid, tussen twee steden.

Elk wil een paal onder zijn heden slaan.

 

U bent in zwijgen teruggeweken;

verlopen stadsplan en oud fundament,

verhaal de boeken ingeprent

en door ons ingekeken.

 

Belicht fragment van uw verleden,

eertijds Hofplein, kris kras bereden

door paard en wagen, auto, tram.

 

Onder een hoed en op gepoetste schoenen,

gearmd in onbekend vertrouwen,

in alle richtingen verspreid,

 

mannen en vrouwen over een kruispunt

ergens in de eeuwigheid,

als lag het niet meer in de lijn der dingen.

Cathrien Berghout is taalfilosoof (UvA), dichter en beeldend kunstenaar (beeldhouwen Kon. Academie Den Haag)

publicaties:

De zon halveert de straat bij de Rotterdamse Kunststichting

Glazen deuren bij uitgeverij Ad Donker.

schreef en redigeerde Recht van overpad uitgeverij HETMOET, een uitgave van Lit. cafe De Geestgronden met gedichten en beeldend werk van Maud Vanhauwaert, Tijs van Bragt, Theo Jordans, Dorien de Wit en Cathrien Berghout

literaire tijdschriften,o.a. Tirade, Wolfsmond en Hollands Maandblad.

in M.A.W., een bundel met werk van 'dubbeltalenten’, een uitgave CBK-Rotterdam.

Organiseerde voor het CBK-Rotterdam de tentoonstelling Ode aan mijn kleren voor dichters en beeldend kunstenaars, naar het gelijknamige gedicht van Pablo Neruda.

2021 Solotentoonstelling Het omlijste kijken in de Bewaerschole te Haamstede

Sinds 2021 is zij initiatiefneemster en voorzitter van de Stichting Literair café De Geestgronden in Burgh-Haamstede.

Aangesloten bij de Klimaatdichters.

Dichter op zondag 9 juni 2024


Jan Kuiper

Scheur

 

vanmorgen

na mijn

ijskoude Wim Hof

bibber douche

langs de erectieproof

elastische tailleband

in mijn superfijne

van zijdezachte bamboe viscose

en comfortabele duurzame katoen

chique donkerblauwe

Hema onderbroek

size extra small

hij was nog zo jong

totaal onverwachte

vervelende scheur

 

dan ook maar

all the way

no escape possible

wreed en genadeloos

rukken maar

het verraste mij

hoe fijn het voelde

bijna spiritueel

bijna erotisch

bijna orgasmatisch

toen ik

het minuscule

fluweelzachte

lapje textiel

in één Bokito achtige ruk

helemaal doormidden

scheurde

 

niets blijft voor eeuwig

niet blijft hetzelfde

alles komt en alles gaat

alles gaat voorbij

 

maar sommige dagen

sommige

volkomen onverwachte

glimlach dagen

verzachten je troosteloos

doelloze schoolslag

als regendruppel

in de eindeloze diepzee

van de tijd

 

dit was

er zo één

geluksmomentje van

zijdezachte bamboe viscose

comfortabele duurzame katoen

size extra small

van de Hema

 

sommige dagen

kunnen echt

niet meer stuk

Jan Kuiper (1957) is gitarist, meditatieleraar, yogi, componist, producent en schrijver. Hij woont en werkt sinds 2018 vanuit Saaxumhuizen vlakbij de Groninger Waddenkust.


LEES
Publiceerde in 2013 zijn eerste boek over yoga, muziek, en meditatie: ‘Leven met een glimlach’. 

In 2015 verscheen zijn tweede boek: ‘Bomen van Kristal’. Een aangrijpend verhaal over borstkanker, liefde en vergankelijkheid.

In 2022 presenteerde hij zijn derde boek: ‘Levenskunst’. Een boek over inspiratie in woord en beeld. 

In 2024 publiceerde hij “Blijven Kijken”. Een boek met poëzie over kijken, muziek, sneeuw en ouder worden.


LUISTER
Jan Kuiper op Spotify


WEBSITES
Yoga, Yoga in concert en Five Great Guitars

Dichter op zondag 8 september 2024


Colien Rijnders

Rennen om de kerk

  

Rennen om de kerk

jongens, meisjes jong jarenlang

dan druisen voeten.

 

Getreden met rede

gaat voor een vader

slagvaardig om zo’n dochter.

 

Zijn beklag

ligt als slag

vaardig betreden

met voeten.

 

Met lood in de schoenen

schoorvoetend, volgt hij

het rennen.

 

Slagvaardig legt hij

besmeerde broden klaar.

 

Zonder stoppen eten ze

echt alles op

zodat ze zeker weten

te zijn gevoed.

 

Voeten dragen de drang

door zicht op wat zal komen.

 

Gonzend verlangen

maakt hun druisen

een genot.

 

Colien Rijnders, 1964, ging na het gymnasium tandheelkunde studeren in Groningen.

Jaren later staakte ze haar werkzaamheden als tandarts wegens privé redenen. Op dat moment ontstond bij haar het idee om het schrijven op te pakken. Het bleek een plezierige uitdaging te zijn die twee jaar later een roman opleverde die in 2006 werd uitgegeven onder de titel ‘Contact ’.

In dezelfde periode begon Colien Rijnders met het schrijven van gedichten en schreef ze als free lance journalist voor het blad Stand By, een vakblad voor tandarts assistenten.

Ze pakte draad weer op als tandarts en bleef schrijven tot in 2015 het idee ontstond om van het geschreven werk weer iets te publiceren. Rijnders selecteerde een serie gedichten en vond bij uitgeverij Aspekt een thuisbasis als auteur. In 2016 kwam de gedichtenbundel Bonte Was uit.

Het werd goed ontvangen en de recensie van drs. Yura Hollander en enkele reviews waren positief.

In 2024 verschenen de gedichtenbundel Bonte Was en de roman Contact in een herziene uitgave.

Dichter op zondag 10 november 2024


Karin Feicke

Ode aan Groningen

 

Liefdevol en zonder veel woorden
hield je mij vast
toen ik het
het hardst nodig had.
Ik viel voor jou
toen ik jong en alleen
jouw Martinitoren beklom.
Van boven
opeens glashelder
jou zag zoals je was -
betrouwbaar
nuchter
eerlijk
laif

En zo bleef ik bij je
en ben er nog.
Geen dag spijt gehad.
Ik wil nergens anders leven.
Hier gelukkig zijn
in stad.

Karin Feicke is geboren en opgegroeid in Hamburg. Ze heeft Nursing gestudeerd in London en woont sinds 1988 in Groningen, haar lievelingsstad.

Ze hield dagboeken bij als zelfreflectie en om rust te creëren en orde te scheppen. Ze houdt nog steeds van schrijven en poëzie. Op Instagram post ze regelmatig korte gedichten met foto’s en muziek en sinds kort publiceert ze ook gedichten en verhalen op haar website.

In 2023 deed ze mee met 1000 dichters van ILFU in De Nacht van de Poëzie. Ze is benieuwd wat er nog komt op schrijfgebied in de komende jaren!

Dichter op zondag 11 augustus 2024

 


Feline Anema

Kwezelkwalp

 

In heel het hoofd hoereert de herrie

In kwezelkwalp en drensdunkderrie

 

Gedachtendrab is kwakelkwekkig

M’n kop daar klopt de kolp hardnekkig

 

Het hart dat hakt en prakt en prekelt

En prijgend dat geheister hekelt

 

De onderbuik die braakt de broddel

Van wappiewauwel-brol en roddel

 

Zo wlatend vol van wrante wrevel

Simmert wreed de kulk en krevel

 

Hoe Welig tiert het hoofd haar herrie

In kwezelkwalp en drensdunkderrie

Nozel en Beschoft is een dichterscollectief bestaand uit Feline Anema en Kwalman (Rinke Hoekstra).

Feline Anema is geboren op een nogal onbekend tropisch eiland, en zwerft her en der over de wereld. Ze heeft een boek klaarliggen voor publicatie, het gewaagde literaire epos "Bonobotopia - Ode aan de Snol", wat handelt over samenleving op een geïsoleerd tropisch eiland waar vrije seks de norm is. De gedichten die ze schrijft dienen ter ondersteuning van dit boek. Zie ook de website.

Kwalman is Rinke Hoekstra. Hij maakt experimentele muziek onder de naam Kwalman, en werkt samen met Feline om een serie gedichten op muziek te zetten. Het werk zal later op Spotify verschijnen; vooralsnog staan er enkele voorproefjes op soundcloud.

De gedichten van het duo staan in sterk contrast met de hedendaagse poetische mode: ze barsten uit hun voegen van de rijm, terwijl ze tegelijkertijd strak in de teugels van een strikt metrum zitten. Vooral het woordgebruik valt op: veel archaïsche woorden uit een vrijwel vergeten taalhistorie, naast bloemrijke beeldende neologismen die gebaseerd zijn op creatief ingezette leenwoorden en eigen verzinselidioom.

Dichter op 8 september 2024 


Maya Lichthart

iets dat lijkt op blijven praten

 

je hebt liefde

tot het op is

je hebt empathie

totdat je moe bent

je moet lachen

totdat het niet meer

grappig is

je houdt me vast

totdat je iets anders

moet doen

je hebt lief

tot je vergeet

 

ik ben bang dat ik alle 

lelijke dingen van je

overneem

dat ik straks ook ga zeggen

dat ik geen tijd heb

geen interesse

laat weten waar mijn prioriteit ligt

 

dat door tijd

ik koud en kil wordt

rot waar nu orgaan zit

vastroest

en dieptriest vastvries

als iemand iets vraagt

ik eerst moet hoesten

omdat ik stil was

en snauw dan

blaf hard grom zacht

dat ik in het

spiegelbeeld 

niks herken

bleke huid

 

tekort aan

vitamine D voor Dopamine

 

dat ik zie wat 

ik ben kwijtgeraakt

in de waas

over mijn ogen

 

beloof me niet

dat ik dat

niet zal worden,

dat kan alleen ik,

 

beloof me

als ik wat

minder mij ben

 

je zegt wat je ziet hoort

en voelt

zodat ik herinnerd wordt

aan wie ik zou willen zijn.

Maya Lichthart is een anarchistische, autistische non-binaire dichter die maakt vanuit zichzelf maar voor de ander. In diens gedichten bespreekt die autisme, depressie en andere complexe dingen des levens maar hun gedichten zitten vol gevoel, humor, zijn een beetje apart en ongemakkelijk, dit om te laten zien dat dat allemaal oké is :)

Maya draagt een konijnenmuts wanneer die nerveus is, wat niet gek is als je kwetsbare gedichten deelt!

Dichter op 8 september 2024


Anita Pardijs

Hoofdbewoner

 

Ooit ben je zo geschrokken

dat je natuurlijke veld

uit gewoonte

onbewoond is geraakt

 

Je bent op kamers gegaan

in je hoofd

wat kon je anders

een mens heeft

onderdak nodig

 

Het is tijd nu

 

om terug te keren

naar waar je ooit wegging

 

om de huur op te zeggen

de dozen in te pakken

- handle with care

de opzegtermijn is ruim

 

om de deur dan zachtjes

dicht te doen

met achterlating van een briefje:

bedankt voor de inwoning

 

om met twee dozen per keer

de trappen af te dalen

naar je ware thuis

 

daar alles uit te pakken

aan te kijken

en een plek te geven

in de liefde

waar het van gemaakt is

Anita Pardijs werkt als trainer en coach graag met creatieve werkvormen voor zelfinzicht en bewustzijn. Ze wil haar liefde voor taal, poëzie en verhalen meer ruimte geven in haar leven. Daarom volgt ze cursussen bij Script & Co en doet de module Poëzie bij de Schrijversvakschool.

Anita zoekt in haar werk steeds naar de essentie. Ze kijkt graag achter de dingen, verwondert zich, raakt ook vaak de weg kwijt. Ze schrijft over het zoeken en vinden, over zijn en leven, over hoe in het kleine het grote besloten ligt.

Hier vind je meer teksten van haar.

Dichter op zondag 10 november 2024


Krista Middel

dichter op zee

 

ik bevaar de oceaan, smaragdgroen neigend naar grijs

met oplichtende schuimkoppen onder de maan, altijd

op weg naar elders, waar het water blauwer is, nog onbewogen

naar een plek waar een walvis niet gevangen wordt, naar daar

waar schepen niet vergaan, om te schrijven over rood koraal en alikruiken

 

heldergroene algen vertellen hun verhaal en als een droeve inktvis

laat ik alles uit mijn pen vloeien met mijn oog gericht op de horizon

dwingen de zeevogels mij door hun geschreeuw achterom te kijken

naar de zwarte diepte onder donkere dreigende wolken die meevaren

hoeveel knopen, hoeveel zeil, hoeveel wind dan ook, altijd word ik

ingehaald door krijsende ijsvogels en vluchtende drieteenmeeuwen

die vergeefs proberen het ongeluk uit hun vleugels te slaan

Krista Middel is dichter, schrijver en schrijfdocent bij Script en co in Groningen.

Zij organiseert cursussen poëzie en creatief schrijven, een maandelijks schrijfcafé en maandelijkse workshops poëzie. Samen met Charles Goudsmit organiseert zij dit dichterscafé.

Haar dichtbundel Liefde, bedvogelen en andere treurnis verscheen in 2018. Krista schrijft korte verhalen voor verhalenbundels, gedichten over het leven, de liefde en de maatschappij, en ze is bezig met een roman die ooit, wellicht, af zal komen. 

Dichter op zondag 8 december 2024

 


Annemiek Wassenaar

Geluudloos

 

t Aintonege tikken van taauwen tegen n vlaggenmast.

t Klapperen van n lege plastic tas ien n kienderhaand.

t Kroaken van strandgapers onder n toonslipper.

t Kloagende geluud van n grode störmvogel.

 

Ook al bin ik al laank stopt mit noar die te zuiken

en wait ik miezulf wies te moaken dat ik die nait ains meer mis,

toch luuster ik nog aait veur ons baaiden nou ik terug bin op ons aailaand.

 

t Is zo’n zulfde zaachte zummer as dou.

Ver voor mie oet zai ik die weer n duun op lopen,

doe daanst troag op t gruine strand,

laacht geluudloos noar mie ien branding.

 

Ik zai dien natte hoar weer tegen dien wangen bakken

en pruif t zolle zaand dat ik van dien vel oafslikte.

Ik leerde langzoam dien geboaren te verstoan

doe snel de woorden van mien lippen lezen.

 

‘Hou klinkt wiend?’, vruigen dien handen op n mörgen.

‘Hou golven en zee? Wat is t geluud van n vallende steern?’

Ik twiefelde mor gaf dou klanken n kleur en n stem aan wat eerder stom bleef.

 

Geel mit oranje voor t laid van liester op dak ien t dörp.

Donkerdraigend gruin veur n störm dij ienainen opkwam.

Golden glitters veur geluuden van steltlopertjes op t strand.

Blaikroze veur t fluusterzaachte sliestern van t vuurtorenlicht.

Daippaars veur veerboot, dij die mitnam en noeit weerom brocht.

 

 

Geluidloos

 

Het eentonige getik van touwen tegen een vlaggenmast.

Het geklapper van een lege plastic tas in een kinderhand.

Het kraken van strandgapers onder een teenslipper.

Het klagende geluid van een kleine mantelmeeuw.

 

Hoewel ik al lang gestopt ben met jou zoeken,

mezelf weet wijs te maken dat ik je niet eens meer mis,

luister ik nog altijd voor twee nu ik terug ben op ons eiland.

 

Het is zo’n zelfde zachte zomer als toen.

Ver voor me uit zie ik je weer een duin op lopen,

je danst traag op het groene strand,

lacht geluidloos naar me in de branding.

 

Ik zie je natte haren tegen je wangen plakken

en proef het zilte zand dat ik van je huid aflikte.

Ik leerde langzaam jouw gebaren horen,

jij snel de woorden op mijn lippen lezen.

 

‘Hoe klinkt de wind?’, vroegen je handen op een ochtend.

‘Hoe de golven, hoe de zee?’ ‘Wat is het geluid van een vallende ster?’

Ik aarzelde maar gaf toen de klanken kleur en een stem aan wat eerder stom bleef.

 

Geel met oranje voor het lied van de merel op een dak in het dorp.

Donkerdreigend groen voor een storm die plots opstak.

Gouden glitters voor de geluiden van de steltlopertjes op het strand.

Zachtroze voor het fluisterzachte ruisen van het vuurtorenlicht.

Donkerpaars voor de veerboot met zijn hoorn, die je meenam en nooit meer terugbracht.

Annemiek Wassenaar is geboren en getogen op het Hoogeland van Groningen. Naast haar werk als ambtenaar bij een gemeente schrijft ze korte verhalen en verhalende poëzie in het Nederlands en in het Gronings. Tijdens de coronacrisis is ze knipgedichten gaan maken die ze publiceerde op Instagram en die haar moeder illustreerde.

In 2023 deed ze mee met 1000 dichters van ILFU in De Nacht van de Poëzie. Deze herfst stond ze op de longlist van de Literatuurprijs Schiermonnikoog, met het gedicht Geluidloos.

Annemiek bewondert dichters die in klassieke, vaste versvormen en op rijm schrijven maar houdt er zelf een lossere stijl op na. Haar thema's zijn wel klassiek, haar werk gaat vaak over de liefde, de dood en de natuur. Haar droom is om ooit nog een liedtekst te schrijven die op muziek wordt gezet en uitgevoerd door een Nederlandse of Groningse troubadour.

Dichter op zondag 8 december 2024


Nicole Dijk

 

Waar is konijn?

M’n buik doet pijn

Het ruikt hier raar

Fel licht

Witte jassen

Lieve gezichten

Koude handen

Wat doet konijn nu in dat grote bed?

Ik ben bang

De chocomelk smaakt anders

Papa’s stem trilt

Mama lacht met tranen

Kinderen zonder haar

M’n buik doet pijn

Konijn, blijf jij bij me?

Nicole Dijk (1985) is een dichtende dokter die haar (oneindige) gedachten en ideeën graag verwoordt in verhalen en gedichten.

Ze is jarenlang huisdichter geweest van de Beatrix Kinderkliniek, waarbij ze o.a. gedichten maakte met opgenomen en poliklinische patiëntjes en op Valentijnsdag wat extra liefde in het UMCG heeft geprobeerd te brengen door spontane persoonlijke liefdesgedichten voor patiënten en bezoekers te maken. Daarnaast kunnen patiënten van een huisartsenpraktijk in Uithuizen een steunend gedicht van haar lezen wachtend in de, nu iets minder steriele, wachtkamer.

Naast haar werk heeft ze zich al schrijvend ontwikkeld op verschillende vlakken door meerdere jaren opleiding aan de Schrijversvakschool in Groningen.

Ze is een vast gezicht geworden van de ‘Winterdichters’ in Eelde, heeft opgetreden tijdens de ‘Nacht van de Poëzie’ van het ILFU en op het ‘Cultuurfestival in de steigers’, schreef voor het 5 mei comité, en met het Kom Dichter collectief maakt ze gedichten die in woord en beeld soms niet te vatten zijn. Haar scherpe analyses over de huidige wereld regelmatig terug te lezen in een ‘Ikje’ in de NRC, die altijd voor een ontroerende lach dan wel een traan zorgen. Haar eerste kinderboek is in de maak. Het gedicht Waar is konijn is haar eerste gedicht die ze schreef als huisdichter voor de Beatrix Kinderkliniek.

Bekijk hier de voordracht tijdens de Nacht van de Poëzie en tour van ILFU. En lees hier, hier en hier een paar van haar ‘Ikjes’. 

Dichter op zondag 9 maart 2025


Geert Sloots

Geert Sloots (1974) is een dichter die schrijft voor zijn eigen plezier, waarbij hij het zeker fijn vindt wanneer anderen dit ook leuk vinden. Haalt zijn inspiratie uit het leven zelf en kan snel en raak schrijven. De liefde is zijn favoriete onderwerp, maar ook verdriet, rouw en maatschappelijke thema’s schuwt hij zeker niet. Vaak brengt hij zijn werk met humor.

Nagenoeg al zijn gedichten zijn op rijm en hij is voornamelijk actief op Instagram  (@cheerd2020) met inmiddels 1400+ gepubliceerde gedichten.

Geert schrijft en dicht op maat, dicht steeds vaker op openbare podia en treedt op als evenementdichter. Hij is aangesloten bij dichterscollectief Allemonden. Zijn eerste bundel is binnenkort verkrijgbaar!

Zie voor meer info: www.schrijfbegeerte.nl

Dichter op zondag 9 februari 2025

 

 


Dichterscafé De Graanrepubliek

Het Dichterscafé de Graanrepubliek is een inclusief poëziepodium en ontmoetingsplaats in Groningen voor zowel ervaren als minder ervaren dichters van diverse achtergronden met gedichten in verschillende vormen en stijlen.

Er is een dichterscafé op iedere 2e zondag van de maand van 16.00-18.00 uur in Literair Café De Graanrepubliek | Gedempte Kattendiep 11 | Groningen

2025

9 februari, 9 maart, 13 april, 11 mei, 8 juni, 10 augustus, 14 september, 12 oktober, 9 november, 14 december

(er is géén dichterscafé in januari en juli!)