Hier vind je een aantal gedichten van de Dichters van de Graanrepubliek met een korte biografie. Op alle tekst en beeld berust copyright.
Dichters: Cathrien Berghout, Jan Kuiper, Colien Rijnders, Karin Feicke, Feline Anema, Maya Lichthart, Anita Pardijs, Krista Middel, Annemiek Wassenaar, Nicole Dijk, Geert Sloots
Meer dichters vind je hier
Cathrien Berghout
TE ROTTERDAM
Met anderen van weinig woorden
zie ik u bij een bouwput staan,
verwaaid, tussen twee steden.
Elk wil een paal onder zijn heden slaan.
U bent in zwijgen teruggeweken;
verlopen stadsplan en oud fundament,
verhaal de boeken ingeprent
en door ons ingekeken.
Belicht fragment van uw verleden,
eertijds Hofplein, kris kras bereden
door paard en wagen, auto, tram.
Onder een hoed en op gepoetste schoenen,
gearmd in onbekend vertrouwen,
in alle richtingen verspreid,
mannen en vrouwen over een kruispunt
ergens in de eeuwigheid,
als lag het niet meer in de lijn der dingen.
Cathrien Berghout is taalfilosoof (UvA), dichter en beeldend kunstenaar (beeldhouwen Kon. Academie Den Haag)
publicaties:
De zon halveert de straat bij de Rotterdamse Kunststichting
Glazen deuren bij uitgeverij Ad Donker.
schreef en redigeerde Recht van overpad uitgeverij HETMOET, een uitgave van Lit. cafe De Geestgronden met gedichten en beeldend werk van Maud Vanhauwaert, Tijs van Bragt, Theo Jordans, Dorien de Wit en Cathrien Berghout
literaire tijdschriften,o.a. Tirade, Wolfsmond en Hollands Maandblad.
in M.A.W., een bundel met werk van 'dubbeltalenten’, een uitgave CBK-Rotterdam.
Organiseerde voor het CBK-Rotterdam de tentoonstelling Ode aan mijn kleren voor dichters en beeldend kunstenaars, naar het gelijknamige gedicht van Pablo Neruda.
2021 Solotentoonstelling Het omlijste kijken in de Bewaerschole te Haamstede
Sinds 2021 is zij initiatiefneemster en voorzitter van de Stichting Literair café De Geestgronden in Burgh-Haamstede.
Aangesloten bij de Klimaatdichters.
Dichter op zondag 9 juni 2024
Jan Kuiper
Scheur
vanmorgen
na mijn
ijskoude Wim Hof
bibber douche
langs de erectieproof
elastische tailleband
in mijn superfijne
van zijdezachte bamboe viscose
en comfortabele duurzame katoen
chique donkerblauwe
Hema onderbroek
size extra small
hij was nog zo jong
totaal onverwachte
vervelende scheur
dan ook maar
all the way
no escape possible
wreed en genadeloos
rukken maar
het verraste mij
hoe fijn het voelde
bijna spiritueel
bijna erotisch
bijna orgasmatisch
toen ik
het minuscule
fluweelzachte
lapje textiel
in één Bokito achtige ruk
helemaal doormidden
scheurde
niets blijft voor eeuwig
niet blijft hetzelfde
alles komt en alles gaat
alles gaat voorbij
maar sommige dagen
sommige
volkomen onverwachte
glimlach dagen
verzachten je troosteloos
doelloze schoolslag
als regendruppel
in de eindeloze diepzee
van de tijd
dit was
er zo één
geluksmomentje van
zijdezachte bamboe viscose
comfortabele duurzame katoen
size extra small
van de Hema
sommige dagen
kunnen echt
niet meer stuk
Jan Kuiper (1957) is gitarist, meditatieleraar, yogi, componist, producent en schrijver. Hij woont en werkt sinds 2018 vanuit Saaxumhuizen vlakbij de Groninger Waddenkust.
LEES
Publiceerde in 2013 zijn eerste boek over yoga, muziek, en meditatie: ‘Leven met een glimlach’.
In 2015 verscheen zijn tweede boek: ‘Bomen van Kristal’. Een aangrijpend verhaal over borstkanker, liefde en vergankelijkheid.
In 2022 presenteerde hij zijn derde boek: ‘Levenskunst’. Een boek over inspiratie in woord en beeld.
In 2024 publiceerde hij “Blijven Kijken”. Een boek met poëzie over kijken, muziek, sneeuw en ouder worden.
LUISTER
Jan Kuiper op Spotify
WEBSITES
Yoga, Yoga in concert en Five Great Guitars
Dichter op zondag 8 september 2024
Colien Rijnders
Rennen om de kerk
Rennen om de kerk
jongens, meisjes jong jarenlang
dan druisen voeten.
Getreden met rede
gaat voor een vader
slagvaardig om zo’n dochter.
Zijn beklag
ligt als slag
vaardig betreden
met voeten.
Met lood in de schoenen
schoorvoetend, volgt hij
het rennen.
Slagvaardig legt hij
besmeerde broden klaar.
Zonder stoppen eten ze
echt alles op
zodat ze zeker weten
te zijn gevoed.
Voeten dragen de drang
door zicht op wat zal komen.
Gonzend verlangen
maakt hun druisen
een genot.
Colien Rijnders, 1964, ging na het gymnasium tandheelkunde studeren in Groningen.
Jaren later staakte ze haar werkzaamheden als tandarts wegens privé redenen. Op dat moment ontstond bij haar het idee om het schrijven op te pakken. Het bleek een plezierige uitdaging te zijn die twee jaar later een roman opleverde die in 2006 werd uitgegeven onder de titel ‘Contact ’.
In dezelfde periode begon Colien Rijnders met het schrijven van gedichten en schreef ze als free lance journalist voor het blad Stand By, een vakblad voor tandarts assistenten.
Ze pakte draad weer op als tandarts en bleef schrijven tot in 2015 het idee ontstond om van het geschreven werk weer iets te publiceren. Rijnders selecteerde een serie gedichten en vond bij uitgeverij Aspekt een thuisbasis als auteur. In 2016 kwam de gedichtenbundel Bonte Was uit.
Het werd goed ontvangen en de recensie van drs. Yura Hollander en enkele reviews waren positief.
In 2024 verschenen de gedichtenbundel Bonte Was en de roman Contact in een herziene uitgave.
Dichter op zondag 10 november 2024
Karin Feicke
Ode aan Groningen
Liefdevol en zonder veel woorden
hield je mij vast
toen ik het
het hardst nodig had.
Ik viel voor jou
toen ik jong en alleen
jouw Martinitoren beklom.
Van boven
opeens glashelder
jou zag zoals je was -
betrouwbaar
nuchter
eerlijk
laif
En zo bleef ik bij je
en ben er nog.
Geen dag spijt gehad.
Ik wil nergens anders leven.
Hier gelukkig zijn
in stad.
Karin Feicke is geboren en opgegroeid in Hamburg. Ze heeft Nursing gestudeerd in London en woont sinds 1988 in Groningen, haar lievelingsstad.
Ze hield dagboeken bij als zelfreflectie en om rust te creëren en orde te scheppen. Ze houdt nog steeds van schrijven en poëzie. Op Instagram post ze regelmatig korte gedichten met foto’s en muziek en sinds kort publiceert ze ook gedichten en verhalen op haar website.
In 2023 deed ze mee met 1000 dichters van ILFU in De Nacht van de Poëzie. Ze is benieuwd wat er nog komt op schrijfgebied in de komende jaren!
Dichter op zondag 11 augustus 2024
Feline Anema
Kwezelkwalp
In heel het hoofd hoereert de herrie
In kwezelkwalp en drensdunkderrie
Gedachtendrab is kwakelkwekkig
M’n kop daar klopt de kolp hardnekkig
Het hart dat hakt en prakt en prekelt
En prijgend dat geheister hekelt
De onderbuik die braakt de broddel
Van wappiewauwel-brol en roddel
Zo wlatend vol van wrante wrevel
Simmert wreed de kulk en krevel
Hoe Welig tiert het hoofd haar herrie
In kwezelkwalp en drensdunkderrie
Nozel en Beschoft is een dichterscollectief bestaand uit Feline Anema en Kwalman (Rinke Hoekstra).
Feline Anema is geboren op een nogal onbekend tropisch eiland, en zwerft her en der over de wereld. Ze heeft een boek klaarliggen voor publicatie, het gewaagde literaire epos "Bonobotopia - Ode aan de Snol", wat handelt over samenleving op een geïsoleerd tropisch eiland waar vrije seks de norm is. De gedichten die ze schrijft dienen ter ondersteuning van dit boek. Zie ook de website.
Kwalman is Rinke Hoekstra. Hij maakt experimentele muziek onder de naam Kwalman, en werkt samen met Feline om een serie gedichten op muziek te zetten. Het werk zal later op Spotify verschijnen; vooralsnog staan er enkele voorproefjes op soundcloud.
De gedichten van het duo staan in sterk contrast met de hedendaagse poetische mode: ze barsten uit hun voegen van de rijm, terwijl ze tegelijkertijd strak in de teugels van een strikt metrum zitten. Vooral het woordgebruik valt op: veel archaïsche woorden uit een vrijwel vergeten taalhistorie, naast bloemrijke beeldende neologismen die gebaseerd zijn op creatief ingezette leenwoorden en eigen verzinselidioom.
Dichter op 8 september 2024
Maya Lichthart
iets dat lijkt op blijven praten
je hebt liefde
tot het op is
je hebt empathie
totdat je moe bent
je moet lachen
totdat het niet meer
grappig is
je houdt me vast
totdat je iets anders
moet doen
je hebt lief
tot je vergeet
ik ben bang dat ik alle
lelijke dingen van je
overneem
dat ik straks ook ga zeggen
dat ik geen tijd heb
geen interesse
laat weten waar mijn prioriteit ligt
dat door tijd
ik koud en kil wordt
rot waar nu orgaan zit
vastroest
en dieptriest vastvries
als iemand iets vraagt
ik eerst moet hoesten
omdat ik stil was
en snauw dan
blaf hard grom zacht
dat ik in het
spiegelbeeld
niks herken
bleke huid
tekort aan
vitamine D voor Dopamine
dat ik zie wat
ik ben kwijtgeraakt
in de waas
over mijn ogen
beloof me niet
dat ik dat
niet zal worden,
dat kan alleen ik,
beloof me
als ik wat
minder mij ben
je zegt wat je ziet hoort
en voelt
zodat ik herinnerd wordt
aan wie ik zou willen zijn.
Maya Lichthart is een anarchistische, autistische non-binaire dichter die maakt vanuit zichzelf maar voor de ander. In diens gedichten bespreekt die autisme, depressie en andere complexe dingen des levens maar hun gedichten zitten vol gevoel, humor, zijn een beetje apart en ongemakkelijk, dit om te laten zien dat dat allemaal oké is :)
Maya draagt een konijnenmuts wanneer die nerveus is, wat niet gek is als je kwetsbare gedichten deelt!
Dichter op 8 september 2024
Anita Pardijs
Hoofdbewoner
Ooit ben je zo geschrokken
dat je natuurlijke veld
uit gewoonte
onbewoond is geraakt
Je bent op kamers gegaan
in je hoofd
wat kon je anders
een mens heeft
onderdak nodig
Het is tijd nu
om terug te keren
naar waar je ooit wegging
om de huur op te zeggen
de dozen in te pakken
- handle with care
de opzegtermijn is ruim
om de deur dan zachtjes
dicht te doen
met achterlating van een briefje:
bedankt voor de inwoning
om met twee dozen per keer
de trappen af te dalen
naar je ware thuis
daar alles uit te pakken
aan te kijken
en een plek te geven
in de liefde
waar het van gemaakt is
Anita Pardijs werkt als trainer en coach graag met creatieve werkvormen voor zelfinzicht en bewustzijn. Ze wil haar liefde voor taal, poëzie en verhalen meer ruimte geven in haar leven. Daarom volgt ze cursussen bij Script & Co en doet de module Poëzie bij de Schrijversvakschool.
Anita zoekt in haar werk steeds naar de essentie. Ze kijkt graag achter de dingen, verwondert zich, raakt ook vaak de weg kwijt. Ze schrijft over het zoeken en vinden, over zijn en leven, over hoe in het kleine het grote besloten ligt.
Hier vind je meer teksten van haar.
Dichter op zondag 10 november 2024
Krista Middel
dichter op zee
ik bevaar de oceaan, smaragdgroen neigend naar grijs
met oplichtende schuimkoppen onder de maan, altijd
op weg naar elders, waar het water blauwer is, nog onbewogen
naar een plek waar een walvis niet gevangen wordt, naar daar
waar schepen niet vergaan, om te schrijven over rood koraal en alikruiken
heldergroene algen vertellen hun verhaal en als een droeve inktvis
laat ik alles uit mijn pen vloeien met mijn oog gericht op de horizon
dwingen de zeevogels mij door hun geschreeuw achterom te kijken
naar de zwarte diepte onder donkere dreigende wolken die meevaren
hoeveel knopen, hoeveel zeil, hoeveel wind dan ook, altijd word ik
ingehaald door krijsende ijsvogels en vluchtende drieteenmeeuwen
die vergeefs proberen het ongeluk uit hun vleugels te slaan
Krista Middel is dichter, schrijver en schrijfdocent bij Script en co in Groningen.
Zij organiseert cursussen poëzie en creatief schrijven, een maandelijks schrijfcafé en maandelijkse workshops poëzie. Samen met Charles Goudsmit organiseert zij dit dichterscafé.
Haar dichtbundel Liefde, bedvogelen en andere treurnis verscheen in 2018. Krista schrijft korte verhalen voor verhalenbundels, gedichten over het leven, de liefde en de maatschappij, en ze is bezig met een roman die ooit, wellicht, af zal komen.
Dichter op zondag 8 december 2024
Annemiek Wassenaar
Geluudloos
t Aintonege tikken van taauwen tegen n vlaggenmast.
t Klapperen van n lege plastic tas ien n kienderhaand.
t Kroaken van strandgapers onder n toonslipper.
t Kloagende geluud van n grode störmvogel.
Ook al bin ik al laank stopt mit noar die te zuiken
en wait ik miezulf wies te moaken dat ik die nait ains meer mis,
toch luuster ik nog aait veur ons baaiden nou ik terug bin op ons aailaand.
t Is zo’n zulfde zaachte zummer as dou.
Ver voor mie oet zai ik die weer n duun op lopen,
doe daanst troag op t gruine strand,
laacht geluudloos noar mie ien branding.
Ik zai dien natte hoar weer tegen dien wangen bakken
en pruif t zolle zaand dat ik van dien vel oafslikte.
Ik leerde langzoam dien geboaren te verstoan
doe snel de woorden van mien lippen lezen.
‘Hou klinkt wiend?’, vruigen dien handen op n mörgen.
‘Hou golven en zee? Wat is t geluud van n vallende steern?’
Ik twiefelde mor gaf dou klanken n kleur en n stem aan wat eerder stom bleef.
Geel mit oranje voor t laid van liester op dak ien t dörp.
Donkerdraigend gruin veur n störm dij ienainen opkwam.
Golden glitters veur geluuden van steltlopertjes op t strand.
Blaikroze veur t fluusterzaachte sliestern van t vuurtorenlicht.
Daippaars veur veerboot, dij die mitnam en noeit weerom brocht.
Geluidloos
Het eentonige getik van touwen tegen een vlaggenmast.
Het geklapper van een lege plastic tas in een kinderhand.
Het kraken van strandgapers onder een teenslipper.
Het klagende geluid van een kleine mantelmeeuw.
Hoewel ik al lang gestopt ben met jou zoeken,
mezelf weet wijs te maken dat ik je niet eens meer mis,
luister ik nog altijd voor twee nu ik terug ben op ons eiland.
Het is zo’n zelfde zachte zomer als toen.
Ver voor me uit zie ik je weer een duin op lopen,
je danst traag op het groene strand,
lacht geluidloos naar me in de branding.
Ik zie je natte haren tegen je wangen plakken
en proef het zilte zand dat ik van je huid aflikte.
Ik leerde langzaam jouw gebaren horen,
jij snel de woorden op mijn lippen lezen.
‘Hoe klinkt de wind?’, vroegen je handen op een ochtend.
‘Hoe de golven, hoe de zee?’ ‘Wat is het geluid van een vallende ster?’
Ik aarzelde maar gaf toen de klanken kleur en een stem aan wat eerder stom bleef.
Geel met oranje voor het lied van de merel op een dak in het dorp.
Donkerdreigend groen voor een storm die plots opstak.
Gouden glitters voor de geluiden van de steltlopertjes op het strand.
Zachtroze voor het fluisterzachte ruisen van het vuurtorenlicht.
Donkerpaars voor de veerboot met zijn hoorn, die je meenam en nooit meer terugbracht.
Annemiek Wassenaar is geboren en getogen op het Hoogeland van Groningen. Naast haar werk als ambtenaar bij een gemeente schrijft ze korte verhalen en verhalende poëzie in het Nederlands en in het Gronings. Tijdens de coronacrisis is ze knipgedichten gaan maken die ze publiceerde op Instagram en die haar moeder illustreerde.
In 2023 deed ze mee met 1000 dichters van ILFU in De Nacht van de Poëzie. Deze herfst stond ze op de longlist van de Literatuurprijs Schiermonnikoog, met het gedicht Geluidloos.
Annemiek bewondert dichters die in klassieke, vaste versvormen en op rijm schrijven maar houdt er zelf een lossere stijl op na. Haar thema's zijn wel klassiek, haar werk gaat vaak over de liefde, de dood en de natuur. Haar droom is om ooit nog een liedtekst te schrijven die op muziek wordt gezet en uitgevoerd door een Nederlandse of Groningse troubadour.
Dichter op zondag 8 december 2024
Nicole Dijk
Waar is konijn?
M’n buik doet pijn
Het ruikt hier raar
Fel licht
Witte jassen
Lieve gezichten
Koude handen
Wat doet konijn nu in dat grote bed?
Ik ben bang
De chocomelk smaakt anders
Papa’s stem trilt
Mama lacht met tranen
Kinderen zonder haar
M’n buik doet pijn
Konijn, blijf jij bij me?
Nicole Dijk (1985) is een dichtende dokter die haar (oneindige) gedachten en ideeën graag verwoordt in verhalen en gedichten.
Ze is jarenlang huisdichter geweest van de Beatrix Kinderkliniek, waarbij ze o.a. gedichten maakte met opgenomen en poliklinische patiëntjes en op Valentijnsdag wat extra liefde in het UMCG heeft geprobeerd te brengen door spontane persoonlijke liefdesgedichten voor patiënten en bezoekers te maken. Daarnaast kunnen patiënten van een huisartsenpraktijk in Uithuizen een steunend gedicht van haar lezen wachtend in de, nu iets minder steriele, wachtkamer.
Naast haar werk heeft ze zich al schrijvend ontwikkeld op verschillende vlakken door meerdere jaren opleiding aan de Schrijversvakschool in Groningen.
Ze is een vast gezicht geworden van de ‘Winterdichters’ in Eelde, heeft opgetreden tijdens de ‘Nacht van de Poëzie’ van het ILFU en op het ‘Cultuurfestival in de steigers’, schreef voor het 5 mei comité, en met het Kom Dichter collectief maakt ze gedichten die in woord en beeld soms niet te vatten zijn. Haar scherpe analyses over de huidige wereld regelmatig terug te lezen in een ‘Ikje’ in de NRC, die altijd voor een ontroerende lach dan wel een traan zorgen. Haar eerste kinderboek is in de maak. Het gedicht Waar is konijn is haar eerste gedicht die ze schreef als huisdichter voor de Beatrix Kinderkliniek.
Bekijk hier de voordracht tijdens de Nacht van de Poëzie en tour van ILFU. En lees hier, hier en hier een paar van haar ‘Ikjes’.
Dichter op zondag 9 maart 2025
Geert Sloots
Geert Sloots (1974) is een dichter die schrijft voor zijn eigen plezier, waarbij hij het zeker fijn vindt wanneer anderen dit ook leuk vinden. Haalt zijn inspiratie uit het leven zelf en kan snel en raak schrijven. De liefde is zijn favoriete onderwerp, maar ook verdriet, rouw en maatschappelijke thema’s schuwt hij zeker niet. Vaak brengt hij zijn werk met humor.
Nagenoeg al zijn gedichten zijn op rijm en hij is voornamelijk actief op Instagram (@cheerd2020) met inmiddels 1400+ gepubliceerde gedichten.
Geert schrijft en dicht op maat, dicht steeds vaker op openbare podia en treedt op als evenementdichter. Hij is aangesloten bij dichterscollectief Allemonden. Zijn eerste bundel is binnenkort verkrijgbaar!
Zie voor meer info: www.schrijfbegeerte.nl
Dichter op zondag 9 februari 2025
Dichterscafé De Graanrepubliek
Het Dichterscafé de Graanrepubliek is een inclusief poëziepodium en ontmoetingsplaats in Groningen voor zowel ervaren als minder ervaren dichters van diverse achtergronden met gedichten in verschillende vormen en stijlen.
Er is een dichterscafé op iedere 2e zondag van de maand van 16.00-18.00 uur in Literair Café De Graanrepubliek | Gedempte Kattendiep 11 | Groningen
2025
9 februari, 9 maart, 13 april, 11 mei, 8 juni, 10 augustus, 14 september, 12 oktober, 9 november, 14 december
(er is géén dichterscafé in januari en juli!)
Maak jouw eigen website met JouwWeb